Suzanne van Horssen
Voor mij is geestelijk begeleiden samen met jou een eindje oplopen in het leven, waarbij je op verhaal mag komen. Samen zoeken naar wat jou kracht en bemoediging geeft.
Na onder andere als verpleegkundige en uitvaartbegeleider gewerkt te hebben, ben ik de studie tot geestelijk verzorger gaan volgen op de Hogeschool Windesheim in Zwolle. Daarin kwam alles bij elkaar waar ik voldoening uit haal in mijn werkzame leven: de mens (de ander) op verhaal laten komen zodat hij weer verder kan op het eigen levenspad. Dit kan zijn door met elkaar in gesprek te gaan thuis aan tafel of tijdens een wandeling, waarbij je uitgenodigd wordt om te vertellen wat je raakt, wat je blij of verdrietig maakt, wat jou bezielt, wat het leven zin geeft. Samen kijken we daar naar, zoekend naar antwoorden en als die er niet zijn, dat proberen te aanvaarden.
Ik neem mezelf mee in het gesprek, met in het achterhoofd mijn eigen levenservaringen die mij soms inzichten geven om de ander tot steun te zijn. Andere bronnen zijn muziek, mooie teksten, levensvragen-kaartjes en -niet te vergeten- humor. Ik neem ook het ‘niet weten’ mee, want er is niet overal een pasklaar antwoord op te geven.
Vanuit mijn werk als ritueelbegeleider bij afscheid geef ik vorm aan afscheid nemen met nieuwe ‘oude’ rituelen, waarbij ik bruggen probeer te slaan tussen de religieuze traditie waarin mensen zijn grootgebracht en de manier waarop we er in het heden tegen aankijken en mee omgaan.
Suzanne van Horssen
Geestelijk verzorger
